به نظر من مدیر کار فرهنگی در یک مجموعه ، باید تکیه گاه و ستون اون مجموعه و بچه های اون مجموعه باشه .
نه بعد که کارها شکل گرفت و حجم پیدا کرد تغییر سنگر بده .
وقتی ستون کنار بره ، خیمه هر چقدر هم که بزرگ و شکوهمند باشه ، سقوط می کنه .
وقتی مدیر خودش را به کارهای دیگه مشغول کنه ، بچه های اون مجموعه احساس پوچی بهشون دست میده و بی انگیزگی در اون ها متبلور میشه .
وقتی بچه های یک مجموعه از مدیر حمایت می خواند و مدیر این حمایت را ابراز نکنه ، خودش را پیگیر نشون نده ، بچه ها خودشون را می بازند ، براشون سخت میشه .
